سرماخوردگی متداولترین بیماری در جهان است. متداولترین و البته یکی از لاعلاجترین بیماریها. بسیاری از ما شاید سرماخوردگی را خیلی جدی نگیریم اما اگر دقت کنیم، یکی از دردسرهای اصلی ما در فصل سرما و عامل اتلاف وقت و هزینه این بیماری است. درمان گیاهی سرماخوردگی، یکی از راهکارهای کم هزینه است که در سالهای اخیر، استقبال جامعه از آن بیشتر شده است.
در این مقاله، ابتدا کمی در مورد سرماخوردگی، علل و عوارض و نیز راههای درمان رایج آن صحبت میکنیم. پس از آن دیدگاه طب سنتی در مورد سرماخوردگی و نیز برخی از گیاهان و مفرداتی که در درمان این بیماری توصیه شدهاند را مطرح میکنیم.
فهرست مطالب:
- سرماخوردگی چیست؟
- تاریخچه سرماخوردگی
- راینوویروس، عامل اصلی سرماخوردگی
- آنفولانزا، شدیدتر و خطرناکتر
- همهچیز زیر سر سرمای هوا است؟
- سرماخوردگی، درد بی درمان
- درمان گیاهی سرماخوردگی، میزان اثربخشی
سرماخوردگی چیست؟
سرماخوردگی که در انگلیسی به آن Cold یا Common cold میگویند، یک بیماری مسری عفونی است که دستگاه تنفسی فوقانی را تحت تأثیر قرار میدهد.
به طور میانگین، اغلب افراد بالغ، سالانه 2 تا 3 بار به این بیماری مبتلا میشوند. نرخ ابتلا در میان کودکان و افراد با بیماریهای زمینهای بیشتر است. سرماخوردگی شایعترین بیماری جهان است و نرخ ابتلای آن به بالای 17میلیارد مورد در سال در سراسر جهان میرسد. ویروس سرماخوردگی در سراسر دنیا وجود دارد.
سرماخوردگی، حتی اگر هیچ خطری برای انسان نداشته باشد، به دلیل نرخ ابتلای بالا، هزینههای اقتصادی بسیار زیادی بر جامعه تحمیل میکند. به دلیل نبودن آمار قابل اتکا و نیز گستردگی بیش از حد، برآود دقیق از میزان ضرر اقتصادی سرماخوردگی دشوار است. البته این آمار در کشورهای توسعه یافته تا حدی مستندتر است. بر اساس بررسیهای صورت گرفته سرماخوردگی سالانه 25 تا 40 میلیارد دلار فقط به اقتصاد کشوری مانند آمریکا خسارت وارد میکند.
همچنین یک مطالعه صورت گرفته نشان میدهد هزینه کاهش بهرهوری کارمندان (به علت عدم تمرکز) در سراسر جهان ناشی از بیماری سرماخوردگی سالانه بیش از 25 میلیارد دلار است.
پس حتی اگر سرماخوردگی هیچ مرگ و میری نداشته باشد، هر درمانی که بتواند عوارض ناشی از این بیماری را حتی چند درصد کاهش دهد، عملاً باعث برگشت میلیاردها دلار به چرخه اقتصاد میشود.
تاریخچه سرماخوردگی
سرماخوردگی، به همین نام و مشخصه در گذشته ناشناخته بوده، اگر چه بیماری آن وجود داشته است. علائم و راههای درمان آن در پاپیروس های ایبرس آمده است. پاپیروسهای ایبرس قدیمیترین اثر طبی مکتوب و مربوط به 1550 سال قبل از میلاد مسیح در مصر باستان است. اصطلاح سرماخوردگی (cold) در اروپا از قرن 16 میلادی رواج یافته است و به بیماریهایی گفته میشد که در فصول سرد فراگیر میشدند.
در منابع طب سنتی و ایرانی هم به علائم و درمان سرماخوردگی اشارات زیادی شده است. طبیبانی مانند اسماعیل جرجانی و ابوعلی سینا به دو بیماری “نزله” و “زکام” اشاره کردهاند که طیفی از بیماریهای مختلف از جمله سرماخوردگی و عفونت سینوسی را شامل میشده است. (اینجا را ببینید)
آنها معتقد بودند که نزله و زکام، رطوبات اضافه دماغ (مغز) است که به سمت بینی یا گلو سرازیر میشود. آنچه که به سمت بینی میآمد را زکام و بقیه را نزله میگفتند.
برهانالدین کرمانی مشهور به حکیم نفیس، طبیب حاذق قرن نهم، در مورد بیماری سرماخوردگی چنین میگوید: «زکام، مادهای است که از دو بطن مقدم دماغ به سوی بینی فرود آید و آنچه که از دو بطن مقدم دماغ به سوی حلق فرود آید را نزله گویند.»
سرماخوردگی به تعریف دقیق امروزی، در سال 1956 و توسط شورای تحقیقات پزشکی انگلستان کشف و ویروس آن به نام راینو ویروس (Rhinovirus) نامگذاری شد.
راینوویروس عامل اصلی سرماخوردگی
محققان تاکنون بیش از 200 ویروس مختلف را که میتوانند منجر به سرماخوردگی شوند، کشف کردهاند. اما عامل اصلی در بیشتر موارد راینوویروس است که که خود البته گونههای بسیار مختلفی دارد و همانطور که اشاره کردیم، در سال 1956 در انگلستان کشف شد.
راینوویروس، ویروسی از خانواده پیکورناویروسها است که تا کنون 99 گونه مختلف آن شناسایی شده است. عامل نزدیک به 80 درصد از سرماخوردگیها این ویروس میباشد. قطر این ویروس 30 نانومتر است که در مقایسه با اندازه سایر ویروسها، جز کوچکترین آنها محسوب میشود.
ویروسهای عامل سرماخوردگی، سرایت بسیار بالایی دارند و به راحتی از راه هوا، آب و غذا و تماس فیزیکی منتقل میشوند و همین مسأله یکی از عوامل همهگیری این بیماری است.
سرماخوردگی معمولاً 2 تا 3 روز بعد از ورود ویروس به بدن علائم خود را نشان میدهد، که عبارتند از:
- عطسه
- گرفتگیبینی (احتقان)
- آبریزش بینی
- گلودرد
- سرفه
- سردرد
این علائم حدود 7 روز در بدن باقی میمانند.
عطسه و آبریزش بینی، یکی از شایعترین علامتهای سرماخوردگی است. راینوویروسها در درمای 33 تا 35 درجه تکثیر میشوند و دمای پاییین بینی نسبت به بدن (حدود 33 درجه) احتمالاً یکی از دلایلی است که بیماری بیشتر در بینی اتفاق میافتد.
علائمی که برای سرماخوردگی گفتیم ممکن است در آنفولانزا هم وجود داشته باشند. تفاوت این دو بیماری در چیست؟
آنفولانزا، شدیدتر و خطرناکتر
در صحبتهای روزمره زیاد پیش میآید که ما آنفولانزا و سرماخوردگی را با هم اشتباه بگیریم. این دو بیماری از نظر پزشکی، دو بیماری مختلف هستند. آنفولانزا یا گریپ (flu) از دسته بیماریهای واگیرداری است که بین انسان، پرندگان و پستانداران مشترک است و قابلیت سرایت دارد. این بیماری توسط ویروس RNA ایجاد میشود و علائم شدیدتری از سرماخوردگی دارد.
آنفولانزا، میتواند یک بیماری کشنده باشد. آنفولانزای اسپانیایی در اوایل قرن بیستم میلادی، نزدیک به 50 میلیون نفر را به کام مرگ کشید. این فاجعه بعد از طاعون سیاه قرون وسطا، مرگبارترین همهگیری تاریخ بوده است.
اگرچه سرماخوردگی و آنفولانزا، در برخی موارد علائم مشترک دارند، اما شدت و علائم آنفولانزا، در بیشتر موارد متفاوت از سرماخوردگی است.
علائم ونشانهها | در سرماخوردگی | در آنفولانزا |
---|---|---|
پدیدار شدن نشانههای بیماری | تدریجی | ناگهانی و شدید |
تب | به ندرت | معمول |
بدندرد | خفیف | شدید |
لرز | نسبتاً غیرمعمول | معمول |
خستگی و ضعف | گاهاً | در بیشتر موارد |
عطسه | در بیشتر موارد | در برخی موارد |
سرفه و درد سینه | خفیف | معمول |
گرفتگی بینی | معمول | در برخی موارد |
التهاب گلو | معمول | در برخی موارد |
سردرد | بهندرت | معمول |
یکی دیگر از تفاوتهای این دو بیماری این است که ماندگاری علائم آنفولانزا ممکن است چند هفته طول بکشد اما در سرماخوردگی معمولا طی چند روز و کمتر از یک هفته رفع میشوند.
همهچیز زیر سر سرمای هوا است؟
اسمش سرماخوردگی است. پس ظاهراً همه چیز زیر سر سرمای خشک و لعنتی زمستان است. اما واقعیت این نیست.
بررسیهای علمی هیچ رابطه مستقیمی میان سرمای هوا و ابتلا به سرماخوردگی کشف نکرده اند. عامل سرماخوردگی ویروس است که همیشه وجود دارد. تنها یک سری عوامل باعث میشود که سرماخورگی در فصول سرد بیشتر اتفاق بیافتد.
بررسیها نشان میدهد اسکیموها که ساکن مناطق یخ زده و سرد کره زمین هستند، یکی از کمترین موارد ابتلا به سرماخوردگی را دارند. از طرفی مردم مناطق معتدل وگرمسیری (که هوا در طول سال سرد نمیشود) نیز به کرات به سرماخوردگی و آنفولانزا مبتلا می شوند.
پس چرا ما بیشتر در پاییز و زمستان سرما میخوریم. به چند دلیل:
- تماس و فاصله نزدیک افراد: در فصل زمستان مدارس و دانشگاهها باز میشوند و از طرفی مردم بیشتر در فضای سرپوشیده میمانند و همین باعث میشود که ویروس ها، سرایت بیشتری داشته باشند و افراد بیشتری را مبتلا کنند.
- ماندگاری بیشتر ویروس: ویروس سرماخوردگی و آنفولانزا در هوای سرد و خشک ماندگاری بیشتری دارند و این شرایط برای آنها بیشتر در نیمه دوم سال فراهم است.
- خشکی بینی و مخاط: گفتیم که ویروسها دمای بالا را دوست ندارد. دمای معمولی بدن 37 درجه سانتیگراد است، اما به صورت معمول دمای بینی کمتر از این مقدار و حدود 33 درجه است. از طرفی در فصل سرد محیط بینی هم خشک میشود و این به ماندگای بیشتر ویروس در بینی و مخاط کمک میکند.
این موارد، مهمترین عواملی هستند که نرخ ابتلا را در فصول سرد سال چند برابر کرده و ما فکر میکنیم که این سردی هوا است که باعث بیماری ما میشود.
سرماخوردگی، درد بی درمان
گفتیم که پزشکان تاکنون بیش از 200 ویروس که میتوانند باعث بیماری سرماخوردگی شوند را شناسایی کردهاند.
به این دلیل که ویروسهای بسیار زیادی میتوانند عامل سرماخوردگی شوند، عملاً تاکنون ساخت واکسن سرماخوردگی میسر نبوده و احتمالاً در آینده نزدیک نیز نخواهد بود.
سرماخوردگی هیچ دارویی ندارد. چیزی که ما به عنوان داروی سرماخوردگی میشناسیم، داروهایی هستند که عوارض جانبی آن را تا حدی کاهش میدهند تا بیمار احساس ناراحتی کمتری کرده و دوره بیماری آسانتر سپری شود.
برخی از داروهای رایج برای سرماخوردگی عبارتاند از:
- مسکنها: مسکنهای نظیر استامینوفن دردهای ناشی از سرماخوردگی از جمله سردرد را تسکین میدهند.
- داروهای ضد سرفه: رایجترین داروی ضد سرفه دکسترومتورفان است که به شکل شربت، قرص و اسپری تولید میشود. این دارو محرکهای عصبیای که باعث سرفه میشوند را مسدود کرده و به کاهش آن کمک میکند.
- داروی ضد احتناق بینی (دکونژستانت): این دسته از داروها، از طریق کاهش جریان خون رگهای بینی، باعث انقباض آن شده و راه تنفس را بازتر میکنند.
- اکسپکتورانت: این دارو که به خلطآور شناخته میشود، خلط مخاط را رقیق و شل کرده تا راحتتر از راه سرفه دفع و از بدن خارج شود.
در حالت کلی، سرماخوردگی نیاز به هیچ دارویی ندارد و بعد سپری شدن دوره خود، علائم آن نیز برطرف میگردد مگر اینکه بیمار خود یا به تشخیص پزشک نیاز به این داروها داشته باشد.
آنتیبیوتیکها هیچ تأثیری بر سرماخوردگی ندارند مگر در حالت عفونت باکتریال ثانویه. سرماخوردگی ممکن است زمینه عفونت باکتریال ثانویه در گلو یا گوش را فراهم میکند که در این حالت مصرف آنتیبیوتیک برای کنترل عفونت تجویز میشود.
عوارض داروهای سرماخوردگی
داروهای سرماخوردگی عوارض خاص خورد را دارند و نباید بیجهت مصرف شوند و در برخی از کشورها محدودیتهایی در این زمینه وجود دارد.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مصرف داروهای بدون نسخه یا OTC را برای رفع سرفه و سرماخورگی برای کودکان زیر 2 سال به خاطر عوارض آنها توصیه نمیکند. روزنامه نیویورک تایمز در سپتامبر امسال در گزارشی به این مسئله اشاره کرده که سازمان غذا و داروی آمریکا، داروی فنیلآفرین (که در بیشتر داروهای ضد احتناق بینی به کار میرود) را روی رفع علائم سرماخوردگی بی اثر تشخیص داده است. این دارو ممکن است عوارضی همچون افزایش فشار خون داشته باشد.
در کانادا از سال 2009 ممنوعیتهای جدیای برای مصرف داروهای OTC سرماخوردگی برای کودکان زیر 6 سال وضع شده است. همچنین سازمان غذا و داروی آمریکا، FDA، مصرف داروهای سرفه و سرماخوردگی را برای کودکان زیر 2 سال توصیه نمیکند
در سالهای گذشته، به دلیل سوالات جدیای که پیرامون اثربخشی داروهای سرماخوردگی و نیز عوارض آنها پیش آمده است، بیشترین توصیهها حول پیشگیری از بیماری و نیز راهحلهای بدون دارو متمرکز شده است. پزشکان مواردی مانند شستن مرتب دستها، پرهیز از تماس مستقیم و نزدیک به فرد بیمار و استفاده از ماسک را در پیشگیری از بیماری مؤثر میدانند.
درمان گیاهی سرماخوردگی، میزان اثربخشی
گفتیم که سرماخوردگی بیماری ویروسی است و تاکنون راه درمانی برای آن یافت نشده است و عملاً به جز راهکارهایی برای پیشگیری از ابتلا به آن و نیز استفاده از یک سری دارو برای کنترل و تخفیف عوارض جانبی، کاری از دست بشر ساخته نیست.
در سال های گذشته، استقبال مردم از راهکارهای مبتنی بر درمان گیاهی سرماخوردگی بیشتر شده است.متأسفانه علیرغم پتانسیلهای بالایی که طب سنتی در این زمینه دارد، عملاً حجم توصیهها و تجویزهای بدون پشتوانه و منبع، بسیار بالا رفته است.
هیچ مطالعه علمی تاکنون تأثیر قطعی نسخههای گیاهی در پیشگیری از سرماخوردگی را به اثبات نرسانده است. اما بررسیها نشان میدهد که داروهای گیاهی در تسکین علائم و کوتاه کردن دوره بیماری تأثیر معنیداری دارند، بدون اینکه اثرات جانبی داروهای شیمیایی را نیز داشته باشند.
در سالهای گذشته، تحقیقات علمی هم تا حد زیادی اثربخشی بسیاری از گیاهان در درمان سرماخوردگی را به اثبات رسانده است که به برخی از آنها در ادامه اشاره میکنیم.
البته راهکار طب سنتی برای بیماری سرماخوردگی، علاوه بر مصرف داروی گیاهی، مبتنی بر یک سری توصیه و پرهیز هم میباشد. از جمله:
- پرهیز از مصرف ترشیجات و غذاهای سرد به خصوص در نیمه دوم سال
- پرهیز از قرار گرفتن مستقیم در برابر باد پاییز
- پوشاندن سر بعد از استحمام
- پرهیز از استحمام در شب و نوشیدن آب بعد از حمام کردن
- کاهش مصرف غذاهای دیرهضم از جمله گوشت گاو
- مصرف مداوم غذاهای آبکی و گرم
در ادامه به برخی از گیاهانی که در نسخ طب سنتی برای درمان گیاهی سرماخوردگی آمده است و نیز ویژگی و خواص آنها اشاره میکنیم.
آویشن
در سالهای اخیر استفاده از شربتهای آویش در درمان سرماخوردگی متداول شده است و شرکتهای دارویی زیادی نیز اقدام به تولید شربت آویش یا شربت عسل و آویش کردهاند.
آویش (Thyme) گیاهی است از خانواده نعنایان. حدود 14 گونه آویشن در ایران شناسایی شده است. یکی از اصلیترین رویشگاههای آویشن، استان فارس و به خصوص شهرستان داراب است. آویشن این منطقه به آویش شیرازی مشهور است و ظاهراً خواص درمانی آن بیشتر از بقیه گونهها است.
حکمای طب سنتی، آویش را دافع بلغم دانستهاند و معتقد بودند که بلغم و رطوبات غلیظ و فاسد را از ریه دفع میکند. به همین دلیل در درمان زکام و سرفه آن را تجویز کرده اند و ترکیب آن همراه با عسل را برای تنفگی نفس مفید میدانستند.
مطالعات پزشکی جدید ترکیب آویش و پیچک را در کاهش شدت و دوره سرفه در بیماری سرماخوردگی، به طور معناداری نشان داده است. این ارزیابی در یک مطالعه دیگر روی 742 بیماری مبتلا به برونشیت صورت گرفته است و نتایج همان بوده است، بدون اینکه عارضه نامطلوبی نیز گزارش شود.
مطالعات دیگری نیز در این زمینه صورت گرفته است که تأثیر مطلوب ترکیب عسل، آویش و لیمو را بر روی بهبود عفونت دستگاه تنفسی نشان داده است.
بابونه
کمتر گیاهی مانند بابونه است که هم برای اسانس، هم زیبایی و هم خواص دارویی فوقالعادهاش مهشور باشد.
بابونه (Chamomile) نام عمومی برای گیاهانی از خانواده مینای چمنی است. بابونه تقسیم بندیهای مختلفی دارد. در اروپا به دو گونه بابونه آلمانی و بابونه رومی تقسیم میشود. در ایران گونهای از آن که گلهای کوچکتر دارد به بابونه شیرازی و گونهای با گلهای بزرگتر که بیشتر در کردستان و اردبیل میروید به بابونه چشم گاوی شهرت دارد.
استفاده پزشکی از بابونه به پیش از میلاد مسیح برمیگردد. نام بابونه به عنوان یک گیاه درمانی در پاپیروسهای ایبرس آمده است. یونانیان باستان و مصریها بابونه را برای درمان زخمهای پوستی و سردرد استفاده میکردند. حکمای طب سنتی ایران بر این باور بودند که بابونه مقوی مغز و اعصاب، ضد عفونیکننده و مسکن است.
در حال حاضر بابونه بیشتر به دلیل خواص ضدالتهابی و ضد میکروبی آن شناخته میشود. توصیه به استفاده از بخور بابونه در سرماخوردگیهای باکتریایی به دلیل همین خاصیت است. اثرات ضد باکتریایی بابونه در تحقیقات پزشکی نیز به اثبات رسیده است. به عنوان نمونه اثر عصاره بابونه در ترمیم سوختگی در دانشگاه علومپزشکی سمنان بررسی شده که نتایج آن نشان میدهد عصاره بابونه باعث تسریع در بهبود سوختگی میشود.
عسل
به ندرت بیماریای را سراغ داریم که اطرافیان، ما را به استفاده از عسل توصیه نکنند. البته بسیاری از این توصیهها هیچ پشتوانه علمی ندارد و حتی در کتب مرجع طب سنتی نیامده است. از دیدگاه طب سنتی، عسل گرم و خشک است و رطوبات اضافه و فاسد بدن را دفع میکند. عسل همچنین خاصیت آنتیبیوتیکی دارد و حتی در درمان زخمهای سوختگی استفاده شده است.
تأکید بر شفابخشی عسل در متون دینی و آموزههای قدیمی، باعث شده است که عسل را تقریباً برای همه دردها توصیه کنند. هر چند تحقیقات علمی خاصیتهای درمانی بسیار زیادی برای عسل را به اثبات رسانده است، اما این بدان معنی نیست که استفاده از عسل در هر شرایط و برای هر بیماری میتواند اثر مثبت داشته باشد.
بررسیهای علمی جدید، نتایج گوناگونی در مورد تأثیر عسل در درمان سرماخوردگی داشته است. برخی از آنها عسل را فاقد تأثیر و برخی دیگر اثر معنیدار آن در کاهش شدت و بازه زمانی سرماخوردگی را نشان داده است.
به طور مثال این بررسی علمی که نتایج آن در نشریه ملی سلامت آمریکا به چاپ رسیده است، نشان میدهد که تأثیر عسل در رفع عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، بهتر از مراقبتهای معمول پزشکی است.
در کشور ما هم مطالعاتی در این زمینه انجام شده است. یک مطالعه موردی بر روی 126 کودک در بیمارستان شریعتی بندر عباس در مورد مقایسه عسل و دیفینهیدرامین انجام شده است. دیفین هیدرامین یک آنتی هیستامین است که بیشتر برای درمان آلرژی به کار میرود. نتایج این مطالعه نشان میدهد که تأثیر عسل در بهبود سرفه کودکان، بیشتر از دیفین هیدرامین است.
عناب
عناب یا تَبرخون میوه درختی به همین نام است که در مناطق گرمسیر رشد میکند. عناب در طب سنتی برای رفع خشونت سینه و حلق، گرفتگی صدا و بیماریهای ریه توصیه شده است. میوه عناب بسیار مغذی است و حاوی مقادیر فراوانی ویتامین و پروتئین است.
عناب در طب سنتی بسیاری از فرهنگها مورد توجه بوده است. از عناب در طب چینی به میوه زندگی یاد شده است و از آن برای تقویت مغز استفاده میکردند.
عناب هم خاصیت خوراکی دارد و هم دارویی. طعم آن کمی شیرین و دمنوش آن رایحه بسیار مطبوعی دارد. حکمای قدیم عناب را دارای طبیعتی معتدل میدانستند و معتقد بودند که عناب غلظت خون را پایین آورده و اخلاط فاسد بدن را دفع میکند. بیشترین توصیه به مصرف عناب برای رفع سرفه و درد سینه است.
یکی از میوههایی که در دوران اپیدمی کرونا برای تقویت سیستم ایمنی بدن توسط اطبای طبسنتی تجویز میشد، عناب بود که مطالعات بالینی بر روی بیماران کرونایی نشان داد که مصرف روازنه عناب، تأثیر مثبتی بر افزایش سطح گلبولهای سفید و کاهش CRP خون دارد.
زوفا
گیاه زوفا در طب سنتی به دافع بلغم شناخته میشود. یعنی اخلاط فاسد را از بدن و به خصوص ریه خارج میکند و به همین دلیل در درمان بیماری نزله و زکام در طب سنتی توصیه شده است. در چند سال گذشته هم استفاده از شربت زوفا، برای سرماخوردگی و عفونتهای ریه بیشتر شده و چندین شرکت اقدام به تولید آن کردهاند.
گیاه زوفا یا Hyssop گیاهی پایا با ارتفاع حدود 60 سانت از تیره نعناسانان است که به شکل وحشی و همچنین کشت آبی رشد میکند..زوفا طبیعتی گرم و خشک دارد. مهمترین خاصیت زوفا از نظر طب سنتی اخراج بلغم است. یعنی دفع خلطهای فاسد و رطوبی از بدن به خصوص از دستگاه تنفسی و گوارشی. زوفا نزد رومیان باستان گیاه مقدسی بوده است و آن را نماد سلامت جسمی و اخلاقی میدانستند.
زوفا در طب رومی، یونانی و چینی بسیار مورد توجه بوده است. مصرف زوفا میزان عفونت دستگاه تفنسی را در کودکان آسمی به میزان زیادی کاهش میدهد و همچنین اثرات مثبت آن در کنترل کرونا نیز در مطالعاتی مورد بررسی قرارگرفته است (اینجا را ببینید).
بارهنگ
احتمالاً بیشتر ما یا چهارتخمه را مصرف کردهایم یا تجویز آن را از قدیمیترها شنیدهایم. کمتر نسخه خانگی برای درمان سرماخوردگی و عفونت سینه به این اندازه در میان ایرانیان جاافتاده است. چهارتخمه ترکیب قدومه، بارهنگ، سپستان و به دانه است که برای درمان سرماخوردگی، گلودرد و رفع خشونت سینه مصرف شده است.
چهارتخمه، سلاح مادربزرگها برای جنگ سرماخوردگی بود. برای چهارتخم، ترکیبات مختلفی ذکر شده است که مشهورترین آنها ترکیب بهدانه، قدومه، سپستان و بارهنگ است. دمنوش این چهارتخم برای لینت سینه و رفع سرفه مصرف شده است.
بارهنگ، بزر گیاهی علفی چند ساله است که ارتفاع آن به 50 سانتیمترمیرسد. در عربی به آن لسان الحمل میگویند. حکمای طب سنتی بارهنگ را برای درمان خونریزی داخلی و همچنین گرفتنی و درد سینه تجویز کردهاند.
جمعبندی
مواردی که در بالا به عنوان گیاهان موثر در درمان سرماخوردگی ذکر شد، تنها نمونهای از مفرداتی است که در نسخ طب سنتی آمده است یا تحقیقات جدید، خواص درمانی آنها را به اثبات رسانده است. موارد بیشتری طبیعاً در نسخههای طب سنتی آمده است.
باید توجه داشت که طب سنتی برای درمان بیماری سادهای هم مانند سرماخوردگی، یک نسخه واحد باری همه افراد ندارد. طبیعتاً بسته به شدت سرماخوردگی، عفونی بودن یا نبودن آن و نیز مهمتر از همه چیز مزاجع افراد، این نسخ ممکن است متفاوت باشد.
شما هم اگر تجربهای از درمان گیاهی سرماخوردگی دارید آن را در قسمت نظرها ثبت نمایید.
2 thoughts on “درمان گیاهی سرماخوردگی”
اشتراک ها: چاقی از دیدگاه طب سنتی - 7 توصیه حکمای قدیم
اشتراک ها: خواص توت خشک - 3 فایده اساسی برای بدن